Czas wielkich darów i łask

Pielgrzymka Apostolstwa Dobrej Śmierci do Sanktuarium św. Mikołaja w Pierśćcu stała się już tradycją. Dwanaście lat pielgrzymowania to wielki dar od Boga.
Kilkanaście wspólnot z różnych okolic gromadzi się co roku na dniu skupienia, by modlić się i wypraszać potrzebne łaski dla chorych, potrzebujących i dla tych, którzy odeszli od Boga.
Tak było i w tym roku. Przybyłych (26 listopada 2016 r.) pielgrzymów serdecznie przywitał ks. Zbigniew Paprocki – kustosz Sanktuarium i przedstawił krótką historię figury św. Mikołaja, która liczy ponad 500 lat. W swojej wypowiedzi zwrócił uwagę na bogactwa duchowe Roku Miłosierdzia, które dokonały się w naszej Ojczyźnie. Jest się czym zachwycać – powiedział kapłan. Tyle cudów, a jednym z największych – uznanie Chrystusa za Króla Polski; miast, wsi i nas samych. Bóg dotrzymuje obietnic, jeżeli wypełniamy Jego wolę. Ukazała nam to siostra Faustyna i K. Celakówna. Cudem jest też nasza dzisiejsza obecność u św. Mikołaja.
Kapłan przedstawił nam świadectwa osób, które w ostatnim czasie doznały, za wstawiennictwem św. Mikołaja, uzdrowień. Często te uzdrowienia dotyczyły osób chorych na nowotwory. Było też wybudzenie ze śpiączki maleńkiego dziecka, które zostało uzdrowione w czasie modlitwy babci w Sanktuarium św. Mikołaja. (Na modlitwie dostała wiadomość SMS o wybudzeniu.) To niewyobrażalne cuda, które wyprasza nieustannie święty Mikołaj.
Zapatrzeni w cudowne oblicze św. Mikołaja odmawialiśmy Różaniec do Siedmiu Boleści Matki Najświętszej.
O godzinie jedenastej rozpoczęła się uroczysta Msza Święta, z udziałem 30 kapłanów, której przewodniczył ks. Adam Józefa Sobczyk – prowincjał MSF z Poznania.
Słowo Boże ukazało nam wartość jego treści, aktualność nauki, którą głosił Jezus.
Kapłan w homilii ukazał wartość modlitwy, która czyni cuda. Pokazał dramat człowieka zgubionego i modlącą się matkę, która na modlitwie zawierzyła syna Bogu, prosząc o dar nawrócenia. Ufała Bogu i modliła się nieustannie. I wyprosiła łaskę nawrócenia; syn po latach powrócił do Boga. Po pewnym czasie zmarł, ale Bóg zapewne okazał mu miłosierdzie wymodlone przez mamę. Ukazał nam, jak we współczesnym świecie ludzie są pogubieni, bo odeszli od Boga.
Podkreślił moc modlitwy za umierających i grzeszników, którzy sami sobie już pomóc nie umieją. Bóg, być może, kiedyś i mnie zapyta, ilu zagubionych przyprowadziłem do Boga... Największym zadaniem dla chrześcijanina jest troszczyć się o zbawienie grzesznika, modlić się za niego nieustannie. To najważniejsze przesłanie dla całej wspólnoty Apostolstwa Dobrej Śmierci. Zapewne każdy poczuł na sobie tę odpowiedzialność i podejmuje ją w systematycznej modlitwie.
To piękne doświadczenie duchowe zapewne rozwinie naszą wrażliwość chrześcijańską na potrzeby innych zagubionych ludzi.
W takim podniosłym nastroju przeżywaliśmy spotkanie z Jezusem w Eucharystii, która uwieńczyła pragnienie naszych serc.
Piękny i uroczysty moment wręczania statuetek św. Mikołaja dla najbardziej zasłużonych w krzewieniu wiary i zaangażowanych na rzecz wspierania pięknych Bożych dzieł, ukazał nam, jak wiele może czynić chrześcijanin dla Boga i drugiego człowieka. To piękne świadectwa, które dzieją się za przyczyną św. Mikołaja.
Po zakończeniu uroczystości można było spotkać się na poczęstunku przy kawie i zakupić wiele dewocjonalii i książek religijnych.
Około godziny 14.00 rozpoczęliśmy modlitwy koronką do Miłosierdzia Bożego. W wielkim skupieniu, radości i wdzięczności dziękowaliśmy Bogu za to wielkie spotkanie ze świętym Mikołajem.
Niech będzie uwielbiony Bóg w sercu tych, którzy wiele trudu włożyli w zorganizowanie tego bogatego w dary i łaski Dnia Skupienia Apostolstwa Dobrej Śmierci w tym cudami słynącym Sanktuarium św. Mikołaja w Pierśćcu.
Niech będzie uwielbiony Bóg we wszystkich Aniołach i wszystkich pielgrzymach tego niezwykłego zgromadzenia wspólnot ADŚ.
                                                                                                                 pielgrzym
Pierściec, 26 listopada 2016 r.